Zazwyczaj wysoko na drzewach jawi się dumnie. Miotła czarownic i amulet na miłość. Jemioła! Niedoceniana a nawet nie lubiana.
Magiczne właściwości jemioły
Jemioła dawniej uznawana była za roślinę świętą. Od starożytności wykorzystywana była zarówno w magii jak i w medycynie ludowej. Ze względu na swoje silne pogańskie korzenie przez pewien czas była rośliną zakazaną przez kościół. Jemioła to roślina silnie energetyczna, jej magiczne moce to płodność, ochrona, miłość, zdrowie.
Jemioła ma silne działanie ochronne, oddala klątwy i uroki. W kulturze ludowej przypisywane są jej magiczne właściwości, takie jak zapewnienie dobrobytu czy odpędzenie złych duchów.
Wieszano ją w określonych miejscach – nad wejściem, pod sufitem lub nad stołem. Jemioła nad drzwiami chroni dom przez złymi mocami oraz nie pozwala wejść do środka nieproszonym gościom.
Według podań, wysuszonej jemioły nie powinno się wyrzucać do kosza, ponieważ mogłoby to przynieść nieszczęście. Prawidłowym postępowaniem jest jej spalenie, wtedy je czar będzie trwał. Palenie jemioły oczyszcza przestrzeń z negatywnej energii, chroni przed zawiścią i złorzeczeniem.
Magiczna porada: Gałązka jemioły noszona w portfelu przyciąga pieniądze a noszona w kieszeni blisko ciała przyciąga szczęście i miłość oraz chroni nas energetycznie. Miotełką sporządzoną z kilku związanych gałązek jemioły wymieciesz złą energię ze swojej przestrzeni.
Właściwości lecznicze jemioły
W przeszłości jemioła była uważana za dar Bogów i panaceum na wszelkie dolegliwości. Używano jej w leczeniu dżumy, gorączki, chorób serca i płuc, a nawet trądu i padaczki. Jemioła to roślina o szerokim działaniu poprawiającym czynności naprawcze organizmu, doskonale wzmacnia odporność.
Nie tylko stare zielarki stoją po stronie jemioły, ale również nauka. Istnieje wiele badań klinicznych z użyciem preparatów z jemioły i jej skuteczności w leczeniu wielu chorób, w tym nowotworów.
Jemioła ma zbawienny wpływ na obniżenie ciśnienia krwi i rozszerzenie naczyń krwionośnych. Dzięki temu może być ona stosowana w nadciśnieniu tętniczym, miażdżycy oraz chorobie wieńcowej, może również przyczyniać się do zmniejszenia ryzyka wystąpienia zawału mięśnia sercowego. Działa również moczopędnie i uspokajająco.
Właściwości prozdrowotne rośliny zależą od drzewa, na którym bytuje. Różne gatunki jemioły, z różnych regionów oraz żywicieli charakteryzują się odmiennym składem chemicznym oraz zawartością poszczególnych substancji, co przekłada się również na ich wykorzystanie w leczeniu poszczególnych dolegliwości. Jemiołę najlepiej zbierać z dębów i jabłoni, ale jemioły z innych drzew również są drogocenne. Warto pamiętać, że owoce jemioły są trujące, dlatego nie wolno ich jeść! Najlepiej nawet ich nie dotykać.
Surowiec leczniczy: Do celów leczniczych zbiera się od grudnia do marca szczyty pędów jemioły o niezdrewniałej łodydze i suszy w temperaturze do 25 stopni.
Ostrzeżenie: Chociaż jemioła wykazuje szereg prozdrowotnych właściwości, należy uważać z jej przyjmowaniem. Jest to roślina trująca, której przedawkowanie może mieć nieprzyjemne skutki uboczne takie jak wymioty, biegunki i drgawki.